Begin mei, midden in de lockdown, kwamen enkele ambassadeurs van PACT voor Kindcentra online (hoe kan het ook anders) bij elkaar. Zij verkenden de vraag welke gevolgen online onderwijs en noodopvang hebben voor de samenwerking tussen onderwijs, kinderopvang en zorg. En wat de rol van PACT voor Kindcentra hierin kan zijn.

Een belangrijke constatering was dat zij als ambassadeurs de ruimte hadden om over deze vraag na te denken. Alle partijen in een kindcentrum waren op dat moment zo druk met de veranderingen dat nadenken over straks nog helemaal niet aan de orde was. Samenwerking kwam vanzelf tot stand door de noodzaak om met elkaar opvang te regelen, om kinderen goed te begeleiden en met ouders te communiceren. Samenwerking werd bestendigd omdat nu nog meer dan anders duidelijk werd hoe hard partijen elkaar nodig hebben in tijden van crisis. Andere (prille) vormen van samenwerking kwamen tot stilstand omdat partijen alle aandacht op hun eigen uitdagingen richtten. Maar reflectief naar de samenwerking kijken was zeker niet aan de orde. Partijen werden geleefd.

Reflecteren op samenwerkingen
Als PACT voor Kindcentra hechten wij er belang aan te reflecteren op deze samenwerking en hoe deze zich in tijden van een crisis ontwikkelde. De ambassadeurs ontwikkelden een ‘Handreiking reflectievragen’. Met behulp van dit document kunnen partijen terugkijken op een enerverende tijd in kinderopvang, onderwijs en zorg. Het helpt om goede ontwikkelingen en nieuwe initiatieven te borgen, maar ook om inzichtelijk te maken waarom samenwerking soms niet tot stand kwam.

Werken in de praktijk met de handreiking reflectievragen
Vlak voor de zomervakantie heeft Mieke Hehekamp, ambassadeur PACT voor Kindcentra in Friesland, de reflectievragen in de Friese ‘club van aanjagers’ besproken. Er werden ervaringen over onderwijs op afstand met elkaar gewisseld. In de meeste scholen werd gebruik gemaakt van noodvang. De gezamenlijke inzet, tijdens deze noodopvang op bestaande IKC’s, van een leerkracht en pedagogisch medewerker was een eyeopener voor collega’s van andere scholen. Zo was er sprake van het leren van elkaar in crisistijd: de waarde van een interdisciplinair team werd zichtbaar en merkbaar.

Ook de reflectievragen voor kinderen boden een houvast voor Centrumcoaches die, nadat de kinderen weer terug mochten komen op het kindcentrum, met elk kind een persoonlijk gesprek voerden.
In augustus gaat de ‘club van aanjagers’ verder reflecteren. Miek: “We gaan zoeken naar de leermomenten in de samenwerking tussen onderwijs en kinderopvang. Daar maken we dan een top vijf van en praten we verder over het vervolg. We willen achterhalen wat ze, vanuit die leerervaringen anders gaan doen, bijvoorbeeld een andere overlegstructuur, andere contacten met ouders. Het is interessant om met elkaar vast te stellen hoe je dat gaat verzilveren en hoe hou je dat vasthoudt”.

De handreiking met reflectievragen kun je hier downloaden.
Wil je meer informatie, neem dan contact op met één van onze ambassadeurs.